امارات عربی متحده، کشوری است که چند سالی است تمایل مفرطی برای تبدیل شدن به قدرتی منطقه‌ای نشان داده اما این کشور بسیاری از مؤلفه‌های قدرت راهبردی را ندارد؛ وسعت سرزمینی، جمعیت، قدرت نظامی، انسجام درونی و مشروعیت سیاسی، و هرچند از دو مزیت برخوردار است، مثل موقعیت استراتژیک و موقعیت اقتصادی، اما بحران‌آفرینی در منطقه جای خالی مؤلفه‌های قدرت را پر نخواهد کرد. علت ورود امارات متحده عربی به جنگ یمن ایجاد مانع مقابل عربستان سعودی است تا آنها بر یمن سیطره پیدا نکنند و امارات نیز بتواند نفوذ خود در یمن تثبیت کند. اماراتی‌ها خوب می‌دانند که سیطره عربستان بر یمن منافع اقتصادی آنها را تهدید می‌کند و از اهمیت موقعیت راهبردی یمن نیز آگاه هستند؛ چراکه یمن از یک طرف به اقیانوس هند و از سوی دیگر به دریای سرخ مشرف است. سوالی که مطرح است اینکه راهبرد امارات متحده عربی در بحران یمن به چه صورت است و در این مسیر چه اقداماتی را انجام داده است؟ فرضیه قابل بررسی این است که امارات متحده عربی به مانند عربستان سعودی به دنبال قدرت طلبی در یمن و دستیابی به منابع آن است و در سال‌های اخیر در راستای گسترش کنش‌گری و افزایش فعالیت‌های خود در حوزه منطقه‌ای گام برداشته است.
