در اسلام، تساوی ارزشی بین زن و مرد ونیز یکسان بودن راه ترقی برای آن دو یک اصل اساسی است و بدون شک این به این معناست که به حقوق زنان احترام زیادی گذاشته شده است. از طرفی کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان مجموعه‌ای از مواد مربوط به حقوق زنان است که در 27 آذرماه سال 1358 طی قطعنامه شماره 180/34 مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده و برای امضا و الحاق کشورها مفتوح گردیده است در این مقاله به حقوق زنان در اسلام و کنوانسیون منع هر گونه تبعیض علیه زنان با عطف به دو واژه (تبعیض یا تفاوت) پرداخته می‌شود و محقق علاوه بر ذکر کلیات، مغایرت‌هایی را در این مساله در اسلام و کنوانسیون مذکور عنوان کرده و به تحلیل و بررسی می‌پردازد.

در این پژوهش، با استفاده از روش شناسی اجتهادی، متون فقهی امام خمينى(ره) مورد بررسی قرار گرفت و تلاش شد تا نگاه فقهی امام خمينى(ره) به روابط بین الملل استخراج گردد. بر این اساس، نگاه فقهی این فقیه بزرگ در قالب انسان شناسی، هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی مورد بررسی قرار گرفت و نهایتاً فرضیه این پژوهش مبنی بر اینكه نگاه فقهی امام خمينى(ره) به روابط بین الملل نیز همچون فقهاء قبل از خود مبتنی بر تقسیم بندی عقیدتی اسلام و كفر حربی می‌باشد، مورد تأیید قرار گرفت. در عین حال، مشخص شد كه با توجه به شرایط جدید بین المللی، امام خمينى(ره) ضمن تأیید مفهوم ملت- دولت به عنوان یكی از عناصر اصلی بازیگر روابط بین الملل، با نفی ناسیونالیسم و طرح مفهوم وحدت شیعه و سنی و مفهوم امت واحده اسلامی، تلاش نموده تا چالش وارده به مفهوم دار الاسلام را بر طرف نماید. ایشان همچنین با طرح بحث نفی سلطه و سلطه پذیری از كافران، اعتلای اسلام، استكبار ستیزی و استعمار ستیزی و دشمنی با آمریكا و رژیم صهیونیستی تلاش نمود تا مفهوم دار الحرب را نیز بازسازی و در شكل نوین و جدید آن ارائه نماید.

ایالات ‌متحده ‌آمریکا در سال‌های اخیر با اعمال فشارهای مضاعف به ‌بهانه وجود شائبه ‌در برنامه هسته‌ای ایران، تحریم‌های بی ‌سابقه‌ای را علیه جمهوری ‌اسلامی اعمال کرده است. علاوه بر این، به‌کمک دستگاه‌های تبلیغاتی خود تلاش کرده تا افکار عمومی جهان را نسبت به‌ایران حساس کرده و چهره‌ای جنگ‌ طلب از کشور در ذهن جهانیان تصویر کند. به ‌نظر می‌رسد راه برون‌ رفت از فضای فعلی و خنثی کردن راهبردهای سیاسی و دیپلماتیک ایالات ‌متحده، بهره‌گیری از مؤلفه‌های مولد قدرت نرم جمهوری ‌اسلامی است. در این راستا می‌توان از «دیپلماسی عمومی» به‌ مثابه ‌ابزار قدرت نرم جمهوری ‌اسلامی جهت «تصویر سازی» مثبت و حقیقی در افکار عمومی جهان بهره برد. به عقیده برخی از نظریه پردازان تنها راه مهار ایران از طریق قدرت نرم آمریکا است که هزینه کمتر و نتیجه بهتر و سریع‌تر می‌دهد. دولت آمریکا در طول تجربه‌خود از عملکرد و ماهیت عقیدتی و فرهنگی نظام جمهوری‌اسلامی‌ایران، به‌این نکته مهم وقوف پیدا کرده است که ماهیت، چیستی، توان و قدرت ایران، بیش از هر چیز معطوف به‌توانمندهای نرم، فرهنگی و ارزشی است. به‌همین جهت این کشور در کنار رویکرد تحریم، تهدید و فشارهای اقتصادی و سیاسی خود به مقابله نرم روی آورده و در پی تضعیف پایه‌های اعتقادی نظام جمهوری‌اسلامی‌ایران به‌عنوان یک راهبرد کلیدی برآمده است.

توسعه سیاسی و جامعه مدنی از جمله موضوعات مهمی است که در سال‌های اخیر در جامعه مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله، پس از بررسی نظری موضوع و ارائه تعاریفی در باب توسعه سیاسی و جامعه مدنی به رابطه بین جامعه مدنی و توسعه سیاسی پرداخته شده است. هدف از این مقاله تبیین جایگاه و نقش جامعه مدنی در توسعه سیاسی می‌باشد. با توجه به نتایج به‌دست آمده در پژوهش حاضر نشان داد که برای رسیدن به یک جامعه توسعه یافته سیاسی باید هم دولت توسعه گرا و هم جامعه مدنی توسعه گرا وجود داشته باشد، در نهایت پس از بررسی‌های انجام گرفته مشخص شد که جامعه مدنی یکی از عوامل اصلی توسعه سیاسی است.

انرژی دارای ارزش و اهمیت بسیار تعیین کننده‌ای در روابط بین‌الملل می‌باشد و وجود آن در هر منطقه جغرافیایی می‌تواند آن منطقه را تبدیل به عرصه‌ای برای رقابت و کشاکش نموده و صف‌بندی‌ها و آرایش‌های سیاسی را حول آن شکل ‌دهد. در راستای دکترین فوق روسیه به‌ دنبال استفاده حداکثری از انرژی و تسلط بر مناطقی است که دارای منابع انرژی می‌باشند تا قدرت خود را بازیابد وبیشترین تأثیر را بر سیاست‌های کشورهای وابسته به انرژی خود به ویژه اتحادیه اروپا و کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز برجای بگذارد. بنابراین پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به بررسی دیپلماسی و راهبرد امنیت انرژی روسیه و جایگاه و اهمیت آن در سیاست خارجی روسیه بین سال‌های 2000 تا 2015 می‌پردازد. که براساس یافته‌های پژوهش روسیه با بهره گیری از دیپلماسی و راهبرد امنیت انرژی تهاجمی در سیاست خارجی خود از انرژی به عنوان ابزاری برای بازگشت این کشور به صحنه بین‌المللی و بازیابی قدرت خود در سطح جهانی و وابسته نگه‌داشتن جمهوری‌های شوروی سابق و اتحادیه اروپا به خود است.

بررسی دیپلماسی فرهنگی فرانسه در قبال چین گواه آن است که کاخ الیزه در تنظیم روابط دیپلماتیک با چین به دنبال تحقق منافع اقتصادی خود و سرمایه گذاری ویژه در چین در بخش‌های مختلف اقتصاد چین از راه تقویت قدرت نرم فرهنگی بوده است. به رغم آنکه روابط فرهنگی دو کشور فرانسه و چین متأثر از مناسبات تجاری فی ما بین است، دولت فرانسه برای جبران کسری تراز تجاری در روابط دوجانبه با چین در صدد آن است که با تکیه بر قدرت نرم خود و اختصاص بودجه قابل ملاحظه به این بخش به جبران موازنه منفی تجاری با پکن مبادرت نماید. تلاش برای جذب توریست‌های بیشتر از چین، اهتمام به استفاده از مزیت نسبی در سرمایه گذاری بر کالاهای لوکس، تقویت خلاقیت در طراحی داخلی، تروج فرانکوفونی در زمره برنامه‌های متکی به قدرت نرم در دیپلماسی فرهنگی فرانسه محسوب می‌شود.